هفت نکته شگفت انگیز و تعجب آور درباره اتوبان های آلمان

همان طور که می دانید، جاده ها در آلمان  برای رانندگی با سرعت بالا طراحی شده اند و به خوبی از پس این مسئله برمی آیند؛ اما بسیاری از چیزهایی که تا به حال راجع به اتوبان ها در آلمان شنیده اید احتمالاً غلط بوده اند. این شما و این ۷ تصور غلط در مورد اتوبان های آلمان.

افسانه ها حکایت از این دارند که می توان به دور از هرگونه مجازاتی با سرعت ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت به رانندگی پرداخت؛ اما برخلاف تصورات در اکثر بخش های بزرگراه سرعت ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت روی تابلوها نقش بسته که این رقم در بخش های شهری به ۱۰۰ نیز کاهش پیدا می کند.

معمولاً از آدولف هیتلر به عنوان سازنده اولین بزرگراه (با دسترسی محدود) برای جابجایی سریع نیروهای ارتش در سرتاسر آلمان نازی آن زمان یاد می شود.

به راستی نیز این شبکه عظیم ارتباطی در زمان رایش سوم بنیان نهاده شد؛ در گذشته نیز مطرح شده بود. بین سال های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۱ که هیتلر به عنوان یک نقاش ناموفق مشغول رنگ آمیزی آثارش بود، بزرگراه آزمایشی «Avus» در برلین مراحل ساختش را طی می کرد. ایتالیایی ها نیز در ۱۹۲۳  با احداث بخشی از جاده های خود میان میلان و Lake District که امروزه به عنوان «Autostrada» شناخته می شود، گامی کوچک در این مسیر برداشته بودند.

بخش اول اتوبان، بین کلن و بن در سال ۱۹۳۲ افتتاح شد و تا سال ۱۹۳۸، ۲,۹۷۶ مایل به آن اضافه شده بود. امروزه این مجموعه طولی برابر با ۱۰,۸۸۰ کیلومتر را دارا است؛ البته هرگونه برنامه ای در راستای توسعه اتوبان ها با مخالفت حامیان محیط زیست روبرو می شود.

گرفتن گواهینامه در آلمان اصلاً راحت نیست. برای نمونه، کسانی که تمایل به رانندگی دارند باید کلاس های مخصوص آموزش کنترل خودرو در سرعت های بالا را طی کنند.

به  دلیل این که رفتار خودرو ها در سرعت های بالاتر از ۱۴۴ کیلومتر بر ساعت متغیر است. این دوره های آموزشی ۱۲ بخش تئوریک و ۱۴ بخش عملی را شامل می شوند.

در مجموع می توان گفت ژرمن ها با توجه به آموزش هایی که می بینند به خوبی از پس اتوبان های کشورشان برمی آیند.

برخلاف باقی کشورها که جاده های آسیب دیده شان می تواند در سرعت های ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت به بالا مشکل بیآفریند، بخش هایی از اتوبان ها در آلمان که برای رانندگی با سرعت بالا ایجاد شده اند مرتباً تعمیر می شوند و حاصل این تمهیدات، رانندگی به دور از دغدغه در هر سرعتی است.

لاین چپ اتوبان ها برای سبقت گرفتن انتخاب شده است، با این حال بهتر است در صورتی که سوار بر خودرویی مانند ای ام سی «Pacer» هستید قید سبقت گرفتن را بزنید.

مزایای امروزه اتوبان ها در آلمان نیز حاصل پیروی مردم از قوانین مربوط به خطوط است؛ یعنی تا حد ممکن از لاین  سمت راست استفاده شود، مگر برای سبقت گرفتن.

سازمان امنیت حمل و نقل اروپا، (ETSC) در سال ۲۰۰۸ به بررسی ۶۴۵ مورد مرگ جاده ای آلمان پرداخت. نتایج به دست آمده نشان می داد ۶۷ درصد این حوادث در بزرگراه های بدون محدودیت سرعت اتفاق افتاده است.

ممکن است ترسناک به نظر برسد اما لازم به ذکر است، ۶۰ درصد از مرگ های جاده ای آلمان نه در اتوبان، بلکه در جاده های روستایی بوده است.

برخی از مقامات آلمان به دنبال ایجاد محدودیت سرعت برای جاده ها هستند؛ البته که وقوع این مسئله بعید به نظر می رسد. در پایان، کشوری مانند آمریکا به ازای هر ۱۰۰,۰۰۰ تخطی از قوانین رانندگی، ۱۱٫۶ مورد تلفات داشته است. آلمان؟ ۴٫۳٫

سال ۱۹۷۳ در ایالات متحده قانونی تصویب شد که محدودیت سرعت را به ۸۸ کیلومتر بر ساعت کاهش می داد. این قانون در جدا از خشم عموم، مخالفت های دولت مردان را در پی داشت.

سرانجام این قانون در ۱۹۹۵ توسط مجلس جمهوری خواه لغو شد. به دنبال آن، سی و سه ایالت بلافاصله محدودیت سرعت خود را افزایش دادند. این مسئله که آن قانون چقدر در ارتقا امنیت جاده ها موثر بود، جای بحث دارد اما بدون شک گامی مثبت در جهت کاهش مصرف سوخت بود.

۸۸ کیلومتر بر ساعت بهینه ترین سرعت برای رانندگی است، به طوری که در ۱۲۸ کیلومتر برساعت مصرف سوخت ۲۸ درصد افزایش می یابد. احتمالاً امروزه به خاطر لغو آن قانون، میلیون ها گالون سوخت بیشتر در آمریکا مصرف می شود.

این را هم در نظر بگیرید هنوز در آمریکا قوانین محدودیت سرعت وجود دارد در حالی که آلمانی ها آزادی عملی به مراتب بیشتر دارند. همین موضوع، مصرف سوخت در این کشور را به طور سرسام آوری بالا می برد.